سیزدهمین نشست "راهکارهای مهار تورم در ایران" برگزار شد.

سیزدهمین نشست "راهکارهای مهار تورم در ایران" در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، با حضور آقای دکتر بخشی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، آقای دکتر شکیبا، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی، آقای دکتر مطلبی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، آقای دکتر رنجبرکی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی و خانم دکتر شمس الاحرار، استاد دانشگاه و همکار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، برگزار شد.

در ابتدا دکتر شکیبا، با بیان اهمیت پرداختن به موضوع مهار تورم، مواردی که سبب ایجاد تورم در کشور می شود را اینگونه دانستند: ناترازی صندوق ها، کسری بودجه دولت و راههای تامین ناصحیح آن، خروج سرمایه از کشور، نظام تدبیر کشور، ناملموس بودن محیط کسب و کار، عدم درک صحیح درست از تولید، نرخ پایین تولید در کشور، وجود سازمان های دولتی که خود سهادار شرکت های خصوصی هستند، عدم اهمیت به اقتصاد بین الملل با وجود وابستگی بیش از 70 درصد اقتصاد کشور به آن.

پس از آن دکتر بخشی، آمار مربوط به تورم ایران و جهان را اینگونه بیان کردند:

در ایران: از 58-1323 و1400-1358 متوسط تورم به ترتیب، 5% و 21% بوده است. این درحالی است که کشور در 8 سال اخیر، تورم بالای 30% را نیز تجربه کرده است.

از طرفی تورم جهانی در 1974، 2015 و 2017 به ترتیب 17%، 7/1% و 5% بوده است و از سال 2014 تا 2021 متوسط تورم در کشورهای پیشرفته 7/1% و در اقتصادهای نوظهور، 8/2% می باشد. بنابراین همانطور که از آمار موجود مشاهد می شود: اکثریت قریب باتفاق جهان، مساله تورم را حل کرده اند. ولی در ایران به دلیل بها ندادن به علم و  تجربه، با تورم دیرینه مواجه هستیم.

دکتر بخشی، مهمترین علت تورم در ایران را بالخصوص در سال های اخیر، کسری بودجه و ناترازی در دخل و خرج دولت دانسته و گفتند: عدم وجود منابع کافی در بودجه، سبب اقداماتی از جانب دولت شده که نتیجه آن تورم می باشد. مشکل اصلی بی فکری دولت است؛ بطوریکه قبل از توجه به منابع درآمدی خود،  هزینه را برآورد می کند. در ادامه دکتر بخشی پیامدهای تورم را به 3 دوره کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت تقسیم کرده و بیان کردند:

پیامدهای کوتاه مدت تورم شامل: 1-اثرات گسترده در روابط اجتماعی کشور 2-کاهش هزینه خانوارهای متوسط جامعه 3-کاهش هزینه مصرف مواد غذایی و لبنی برای قشر پایین جامعه 4-کاهش هزینه بهداشتی خانوار

پیامدهای میان مدت تورم شامل: 1-کاهش کمک های خانوارها به یکدیگر (کاهش قرض الحسنه خانگی) 2-حذف کالاهای فرهنگی از سبد مصرفی خانوار (کتاب، زیارت و ...) 3-افزایش سرقت 4-افزایش رشوه توسط کارکنان بخش دولتی و خصوصی 5-افزایش فحشا و تن فروشی 6-کاهش کالاهای بادوام خانوار همچون تلویزیون، یخچال و ...که نتیجه آن کاهش تولید و لطمه زدن به آن می باشد.

پیامدهای بلندمدت تورم شامل: 1-هدایت سرمایه گذاری به بخش های مالی و کوتاه مدت 2-افزایش سودجویی در کوتاه مدت (خرید خودرو و ...) 3-کاهش انگیزه برای پس انداز 4-افزایش شکاف درآمدی میان دهک های جامعه 5-اثرگذاری سوء در رشد ذهنی و فکری کودکان 6-کاهش طبقه متوسط 7-کاهش رشد جمعیت  (از 4% به 7/0%) 8- حذف برنامه ریزی از زندگی خانوارها و از بین رفتن امید به زندگی 9-گسترش روند مهاجرت 10-افزایش طبقه زیر خط فقر 11-کاهش سرمایه گذاری های زیربنایی توسط دولت

دکتر بخشی دلیل مشکلات ایجاد شده در بودجه را ساختار ناصحیح دولت و موارد زیر دانستند:

1-افزایش طرح های ناتمام عمرانی 2-افزایش هزینه های غیرمعقول 3- داشتن دولت عیالوار 4-وجود سیاست های نادرست و پرهزینه و دشمن تراشی برای خود 5-عدم تشویق ورشکستگی شرکت های دولتی ضررده

ایشان در پایان راهکارهای زیر را برای مهار تورم پیشنهاد کردند:

1-بازخوانی سیاست های گذشته و تجدید نظر در آنها 2-کاهش هزینه های اضافی دولت 3- عدم انجام سیاست های متناقض 4-برطرف کردن تحریم ها 5-داشتن حذب واقعی در کشور جهت ایجاد رفاه در جامعه 6- حساب پس دادن دولت