چهاردهمین نشست "راهکارهای مهار تورم در ایران" با حضور آقای دکتر مومنی و آقای دکتر راغفر برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی پزوهشگاه چهاردهمین نشست "راهکارهای مهار تورم در ایران" با حضور آقای دکتر مومنی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، آقای دکتر راغفر عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا، ، آقای دکتر مطلبی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، آقای دکتر رنجبرکی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، آقای دکتر قاسمی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، آقای دکتر قاسمی سیانی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی و خانم دکتر شمس الاحرار، استاد دانشگاه و همکار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، برگزار شد.
در ابتدا دکتر راغفر، اصلی ترین ریشه های تورم را فشار تقاضا و فشار هزینه دانسته و گفتند در اقتصاد ایران مهمترین عامل ایجاد تورم جهش های ارزی است که به دنبال خود افزایش هزینه های تولید و افزایش قیمت ها و سپس افزایش نرخ ارز را بدنبال خواهد داشت. بنابراین مارپیچ تورمی ( ارز_ تورم ) صورت می گیرد.
در ادامه ایشان تصمیم گیرنده اصلی افزایش نرخ ارز، (با هدف رفع کسری بودجه دولت) را نظام حاکمیت دانستند و نتایج این افزایش را 2 عامل ۱- کاهش ارزش سپرده های مردم در نزد بانکها و ۲- تغییر در ترجیحات مصرف کنندگان بیان کرده و در ادامه گفتند: در دوران بعد از جنگ فشار بر روی جهش های ارزی سبب کاهش ارزش پول ملی شد همچنین در این دوران ۲ تغییر ایدئولوژی اقتصادی و اعتقادی نیز صورت گرفت که بدنبال آن نقش بسیاری از نهادهای شورایی کمرنگ شد..
در ادامه دکتر راغفر تورم را اصلی ترین ساز و کار بازتوزیعی در کشور دانسته و گفتند تورم، مالیاتی است که از فقرا به نفع ثروتمندان گرفته می شود. ایشان ضمن اشاره به نهادهای رانتی، آنها را برندگان اصلی تورم معرفی نموده که با اعمال خود باغث ایجاد فقر و فساد، اثرگذاری بر روی قیمت های نسبی و نهایتا تورم می شوند.
در پایان دکتر راغفر علت تورم در ایران را افزایش نرخ دلار، بانکها، نظام مالیاتی ناکارامد، فروپاشی اقتصادی، وجود نهادهای قدرتمند دانسته و برای مهار آن راههای زیر را پیشنهاد کردند: ۱-خروج نهادهای قدرتمند ۲-اصلاح نظام مالیاتی ۳- کاهش نابرابری ها در کشور
پس از آن دکتر مومنی پدیده تورم ایران را یک مساله ساختاری نامیده و گفتند: مساله ساختاری، راه حل ساختاری نیز می طلبد. بنابراین تورم با یک دستکاری اقتصادی، قابل حل نمی باشد. اقتصاددان زمانی باید دخالت کند که مشکلات در حوزه سیاسی، اجتماعی اصلاح شده باشد و اگر اراده سیاسی شکل گیرد، برملا نمودن مافیا کار دشواری نمی باشد.
ایشان بیان داشتند: اقتصاد ایران از اسارت پنج گروه (1-دولت راتی و کوته نگر 2-بخش های رانتی پول که منافع کوتاه مدت را به بلندمدت ترجیح می دهند 3-نئوکلاسیک های وطنی) رنج می برد. سپس به این نکته اشاره کردند که از تمامی افراد جامعه جهت رسوا نمودن دروغ هایی که بنام بازارگرایی مطرح می گردد باید استفاده شود.
دکتر مومنی ضمن اشاره به {رمان "قمار باز" اثر استایفسکی}، گفتند: مناسبات مافیایی، بازی حیات جمعی را به یک قمارخانه تبدیل کرده و دیگر به جای حاکم بودن صلاحیت، اخلاق و ... مناسبات قمارخانه ای حاکم می باشد در نتیجه، تورم سوداگری مالی را موتور خلق ارزش کرده و اقتصاد را به قمارخانه تبدیل می نماید.
سپس ایشان علل توجه به مساله تورم را از نظر کینز (منجی نظام سرمایه داری) اینگونه بیان کردند: 1-تورم طولانی سبب تهدید بر روی اساس جامعه می شود 2-تورم، بازی اقتصادی را به قماری تبدیل می کند که در آن تنها ثروتمندان برندگان واقعی می باشند. 3-تورم سبب بی اعتباری تمامی قراردادها می شود. 4-در تورم بالا، هیچ عرصه ای از حیات جمعی مصون از بحران نخواهد بود 5-تورم نیروی محرکه همه انواع نابرابری هاست.
دکتر مومنی فرمودند: متاسفانه نئوکلاسیک های ایرانی، تئوری های اقتصادی را به ایدئولوژی تبدیل کرده و منکر خرد و آگاهی و واقعیت می شوند. آنها بخش کوچکی از واقعیت را می گویند و حتی به دروغ، افکار را منحرف می نمایند. آنها می خواهند با پرداختن به مقوله نقدینگی، انگیزه های شوک درمانی را مخفی و نقش بانک های خصوصی و فولادی ها و پتروشیمی ها را در ایجاد بحران های غیرعادی انکار نمایند.
سپس ایشان بیان کردند: 1- با وجود چنین سیاست ها و مافیای رسانه ای تحت عنوان سیاست های تورم زا، یکی از فاجعه آمیزترین شرایط سقوط اقتصادی را تجربه خواهیم کرد. 2- اکنون با یکی از حادترین بحران های انباشت سرمایه انسانی روبرو هستیم 3- امروزه با یکی از حادترین بحران ها در توانمندی حکومت با شیب سقوط فراوان، مواجه هستیم. 4-در این آسیب ها، دولت بزرگترین آسیب بینده است.
بعد از آن دکتر مومنی، بحران اقتصاد سیاسی، بحران تقاضای موثر (به دلیل عدم انجام تعهدات دولت در قبال جامعه و مردم) و بحران در طبقه متوسط جامعه را خطرناک و حل آن را از اساسی ترین کارها دانستند و بیان کردند تنها از طریق توزیع عادلانه قدرت و ثروت، با اتکا به یک برنامه باکیفیت و مشارکت محور و بکارگیری از افراد صاحب صلاحیت ، می توان از این شرایط عبور نمود.
نظر شما :