اداره روابط عمومی

روابط عمومی عبارت از تلاش‌ها و اقداماتی آگاهانه، برنامه ریزی شده و سنجیده، جهت استقرار و کسب تفاهم متقابل، بین یک سازمان و گروه‌های موردنظر آن است. روابط عمومی در هر سازمان چشم بینا، گوش شنوا، زبان گویای آن سازمان، سیستم و پل ارتباطی میان سازمان و مخاطبان آن است. روابط عمومی سازمان را از نظرات، انتقادات و خواست‌های مخاطبان آگاه می‌سازد تا مدیریت سازمان را در اتخاذ تصمیم مناسب در جهت رفع نیازهای مخاطبان یاری رساند. در حقیقت روابط عمومی، باید تحلیل‌گر افکار عمومی باشد و بتواند از داده‌ها، پیشنهادهای سازنده و همسو با افکار عمومی ارائه نماید.

مهمترین‌ وظیفه‌ روابط عمومی هر سازمان‌، شناخت‌ افکار عمومی‌ و نفوذ در آن‌ برای‌ جلب‌ رضایت‌ افکارعمومی‌ نسبت‌ به‌ سازمان‌ و اعتبار سازی برای سازمان است‌ که‌ این امر هم‌ در درون‌ سازمان‌ و هم‌ در بیرون‌ از سازمان‌ پیگیری می‌شود. بی‌تردید، این‌ وظیفه‌ در قالب‌ مجموعه‌ای‌ از فعالیت‌های‌ ارتباطی‌ صورت‌ می‌گیرد که‌ می‌توان‌ آنها را تحت‌عناوین‌ زیر ‌دسته‌بندی‌ کرد:

• ایجاد ارتباط و همکاری مستمر با اعضای پژوهشگاه
• برقراری و توسعه ارتباط و همکاری مستمر با اعضای پژوهشگاه
• برقراری و توسعه ارتباط با رسانه ها
• تلاش در جهت معرفی و برندسازی پژوهشگاه
• تهیه و تدوین اخبار، بیانیه‏‌ها، اطلاعیه‏‌ها، آگهی‏‌ها و پیام‌‏های پژوهشگاه و نشر و انعکاس آن در رسانه‏‌های جمعی
• بررسی مطالب مطروحه در وسایل ارتباط جمعی و مجامع عمومی در رابطه با فعالیت‌‏های پژوهشگاه به منظور اطلاع‌‏رسانی، انعکاس به مسئولین و در صورت لزوم پاسخگویی به آنها
• تهیه عکس، اسلاید و فیلم از فعالیت‌‏های پژوهشگاه و ایجاد آرشیو سمعی و بصری
• فعالیت‌‏های انتشاراتی و تبلیغی، مشارکت در برگزاری مجالس، گردهمایی‏‌ها و نمایشگاه‏‌های داخلی و خارجی
• دریافت گزارش فعالیت‌‏ها، طرح‌‏ها و برنامه‏‌های دوایر مختلف دستگاه ذیربط و نیز انتشار سالانه عملکرد پژوهشگاه